1911: Lapland, Noorwegen, Zweden

Na een treinreis van enkele dagen bereikte Aletta Jacobs het spoorwegstation Abisco, gelegen in het Zweedse nationale park waar ze enkele dagen in een hotel verbleef. De natuur maakte diepe indruk op haar: vlinders, zeldzame vogels en een "menigte ongekende planten en bloemen" en natuurlijk de rendieren, die iedere avond rond het hotel te zien waren. Ook de Lappen zelf kregen bezoek van Aletta. Een kamp in de bergen werd bezocht. Terwijl tegenwoordig eigenheid van een volk boven assimilatie staat, was dat ten tijde van Aletta's bezoek andersom.
Geheel volgens de tijdgeest concludeerde ze dan ook over de Lappen: "Ook kunnen vele der jongere Lappen nu zeer goed lezen en schrijven. De Zweedsche staat legt daardoor een groot deel van het jaar beslag op de kinderen; zoodra die den 6-jarigen leeftijd bereikt hebben, besteedt men hen uit en laat hen naar school gaan. Daardoor ontwikkelen die kinderen zeer zeker geestelijk, maar men maakt ze ongeschikt voor het nomadenleven der ouders. (...) Het groote bezwaar van de Lappen tegen het schoolgaan der kinderen is, dat die kinderen dan niet van jongs af leeren skieën, bergklimmen, springen en alles wat zij noodig moeten kennen, om de rendieren op hunne moeilijke tochten te volgen. Op lateren leeftijd schijnen zij dat niet meer goed te kunnen leeren."
Vervolgens was Noorwegen aan de beurt. Het programma was feitelijk even toeristisch als in Lapland: natuur bewonderen en met mensen spreken. Een reis om de Noordkaap was bijzonder door "het merkwaardige natuurverschijnsel (..) van de zon die op hetzelfde moment op - en ondergaat."
Eenmaal terug in Stockholm, vond Aletta Carrie Chapman Catt vertrokken. In een achtergelaten brief lagen wat voorstellen voor verdere reisplannen. Aletta had niets meer te doen in Stockholm en vertrok naar Nijmegen, om daar op tijd te zijn voor de zomervergadering van de Nederlandse Vereniging voor Vrouwenkiesrecht.