Biografie: leven en streven (slot)

vrouwenkiesrecht

Het verkrijgen van vrouwenkiesrecht was en bleef belangrijk. Nieuwe campagnes kwamen. Na het grote congres in 1915 werd op 18 oktober 1916 een grote vrouwendemonstratie in Nederland gehouden, die alle grote kranten haalde. Aletta: "Van dien dag af tot aan het einde der debatten over de kiesrechtartikelen in de nieuwe Grondwet, hebben heele groepen van vrouwen iederen dag een wacht gevormd voor het parlementsgebouw, zoodat de mannen in de Kamer geen oogenblik konden vergeten dat de vrouwen het kieschrecht eisten." In 1917 werd de eerste overwinning behaald: vrouwen kregen het recht van kiesbaarheid, het zogeheten passief kiesrecht. In 1919 kwam de tweede victorie: met de bekrachtiging van het wetsontwerp Marchand kregen vrouwen dezelfde politieke rechten als mannen. Victorie! Uit het hele land ontving Aletta gelukwensen en geschenken, waaronder een in goud uitgevoerd vrouwenkiesrechtembleem. In 1922 kwam de kroon op het werk, toen zij en andere Nederlandse vrouwen voor het eerst een stembriefje kregen. Ook dat werd gevierd.

Aletta was inmiddels bijna 70 jaar geworden. Veel van haar idealen had zij verwezenlijkt. Stemrecht, zitplaatsen voor winkeljuffrouwen, seksuele voorlichting en een persoonlijke bijdrage aan de wereldvrede. Natuurlijk tastten die zware jaren haar gezondheid aan. Dankzij rust en de lieve zorgen van vrienden, bleef de schade beperkt. Congressen en internationale reizen bleven haar energie opeisen.

In Nederland begon men in brede kring te beseffen hoe bijzonder dr. Aletta H. Jacobs was. In 1924 was Aletta het middelpunt van een feest ter ere van haar 70ste verjaardag. Op 8 maart 1929 herdacht men het feit dat zij 50 jaar geleden promoveerde.

Dr. Aletta H. Jacobs had nog veel plannen. Op 10 augustus 1929 overleed zij echter, vermoeid. De crematieplechtigheid werd druk bezocht en voor het bioscoopjournaal verfilmd.